Roadtrip #7: Boston

Boston!!!! Het volgende verslag van mijn reis door de Verenigde Staten en Canada afgelopen zomer. Heel veel Boston en… heel veel walvissen!

In de buurt van Boston en Cape Cod is er namelijk een gebied dat erg geliefd is door walvissen. Dagelijks worden er walvissentochten naartoe georganiseerd. Omdat er goed weer werd voorspeld, namen we de eerste boot richting de walvissen. Of je ook daadwerkelijk walvissen ziet is altijd de vraag, maar we hadden geluk!

Na een tocht van toch wel een uur waren de eerste walvissen in zicht. En daar kwamen er steeds meer bij. Ik denk dat we in totaal zeker dertig walvissen hebben gezeten. Drie verschillende soorten, een moeder met een kind, drie walvissen bij elkaar… Walvissen everywhere. Wat een enorme beesten en hoe gaaf om te zien!

Na een hele tijd rondgevaren te hebben in dat gebied gingen we terug naar het vasteland. Met een omweg langs het Chinatown in Boston gingen we naar de start van de Freedom Trail. De Freedom Trail is een 4 kilometer lange tocht door 16 bezienswaardigheden in Boston, te volgen via een dikke rode streep die over straten door heel Boston loopt.

De tocht begint in Boston Common, het oudste park van de Verenigde Staten. Aan dit park staat het Massachusetts State House, wat het parlementsgebouw van de staat Massachusetts is.

Boston Common

Massachusetts State House

Even verderop staat de Park Street Church met daarnaast de Granary Burying Ground, waar onder andere een aantal mensen liggen begraven die de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring ondertekend hebben. De lijn loopt verder naar King’s Chapel en King’s Chapel Burying Ground, de oudste begraafplaats van Boston.

Voor het oude stadhuis staat een standbeeld van Benjamin Franklin (één van de tekenaars van de onafhankelijkheidsverklaring). Op deze plaats stond vroeger de eerste publieke school van de Verenigde Staten en Benjamin Franklin is hier naar school geweest.

Oude stadhuis

Benjamin Franklin Statue

We liepen bijna voorbij de Old Corner Book Store, waar nu een Mexicaans restaurant gevestigd is. Ik stond letterlijk voor het gebouw toen ik aan iemand vroeg waar die book store in hemelsnaam was… Vroeger gaf deze boekwinkel werk uit van bijvoorbeeld Charles Dickens.

Verderop staat het Old South Meeting House, wat een belangrijke rol speelde in de Boston Tea Party, een gebeurtenis die gezien wordt als het begin van de Amerikaanse Revolutie (da’s de oorlog waardoor Amerika onafhankelijk werd). Een straatje verder vind je het Old State House, een van de oudste gebouwen van deze tocht. Vroeger was het o.a. een parlementsgebouw en een stadhuis.

Old State House

Faneuil Hall is een grote maar enorm drukke markthal waar allerlei lekkers verkocht wordt. Dit is de oudste markthal van Boston.

Na het Paul Revere House komen we bij de Old North Church, het oudste kerkgebouw in Boston. Vlakbij ligt Copp’s Hill Burying Ground.

Toren van de Old North Church

Daarna bezoeken we de boot USS Constitution. Na een strenge veiligheidscheck bezoeken we het schip dat rond 1800 gebruikt werd bij militaire conflicten. We slaan één bezienswaardigheid over, het Bunker Hill Monument.

De Freedom Trail is, zeker als je wat informatie over de geschiedenis van de verschillende plaatsen bij de hand houdt, super interessant. Boston is een belangrijke stad in de relatief korte geschiedenis van de Verenigde Staten en dat merk je overal. Omdat ik die geschiedenis wel interessant vind (wat vind ik niet interessant dat met de VS te maken heeft??!!) vond ik het leuk om deze plaatsen te bezoeken, al vond ik het wel jammer dat de bezienswaardigheden naar het einde toe steeds verder uit elkaar liggen en wat mij betreft ook steeds minder interessant zijn. Bij tijdgebrek gewoon langs het eerste deel gaan dus (tot en met Faneuil Hall).

Onze voeten zijn kapot maar er staat nog wat op de planning: naar Harvard! Tegen Boston aan ligt Cambridge, de thuisbasis van één van de Ivy League universiteiten en misschien wel de bekendste universiteit ter wereld: Harvard University.

Dus jawel mensen: ik ben op Harvard geweest! Ik had niet anders verwacht maar wat een enorm grote en mooie campus.

Ondertussen hadden we enorm honger gekregen en dat kwam mooi uit want ik wilde graag een keer bij de Shake Shack eten en laat die nou net daar in de buurt zijn. We hadden perfecte timing waardoor we totaal niet lang hoefden te wachten (even later stond er een flinke rij). En ja: de burgers van Shake Shack zijn lekker. Niet de allerbest allerlekkerste burgers ooit, maara ls je graag fastfood wil eten dan is dit een stuk betere keuze dan de McDonalds. Duurder, dat wel, maar alsnog goedkoper dan in een restaurant.

Nadat we ons eten maakten we op de terugweg naar het hotel een omweg via Acorn Street. Een oud en steil straatje met kinderkopjes en het meest bekende straatje in de wijk Beacon Hill.

Toen we vanuit daar richting het hotel gingen kwamen we ook nog door de Boston Public Garden, een mooie aangelegde tuin waar je naast echt ganzen bekijken ook een tocht kan maken op ganzenboten (al ging dat niet meer op het tijdstip dat wij er waren).

PS wat ik in mijn vorige verslag nog niet had verteld: toen we aankwamen in het hotel in Boston, en dus voor het eerst internet hadden die dag, hoorden we van de ramp met de MH17 in Oekraïne. Er was toen nog niet veel meer bekend dan dat het vliegtuig uit Amsterdam vertrokken was. Rond de avond, na de tour door Fenway Park, hoorden we pas wat er waarschijnlijk gebeurd is en hoeveel Nederlanders er wel niet bij betrokken waren. Net als bij jou stond ook mijn Facebook tijdlijn vol. Vol met geschrokken mensen, met mensen die hun medeleven betuigden maar misschien nog wel het heftigste: met mensen die iemand kenden die in het vliegtuig zat. Ik kende niemand die in het vliegtuig zat persoonlijk, maar alsnog was het heftig om alles aan de andere kant van de wereld te horen te krijgen. We zaten daar, en moesten ook nog met het vliegtuig terug… Ik heb er afgelopen zomer niets over geschreven omdat ik niet wist wat. Maar voor degenen die zich misschien afvragen hoe ik dat heb meegemaakt: zo dus. Ik zat aan de andere kant van wereld, maar ik heb alle gebeurtenissen meegekregen. Ook de hierboven beschreven dag had ondanks alle gave dingen die we deden toch wel een beetje een zwart randje. Niet alleen deze dag trouwens. Een week later hielden we om tien uur ‘s ochtends twee minuten stilte in een park in Québec. Vier uur ’s middags Nederlandse tijd…

Mogen alle slachtoffers rusten in vrede.

Van half juli tot begin augustus 2014 reisde ik ruim drie weken door de Verenigde Staten en Canada. Bekijk hier alle verslagen.