Sinds een paar maanden stuur ik regelmatig een e-mail naar iedereen die op de lijst staat. De ene keer vaker dan de andere keer, maar ongeveer één keer per week iets sturen is wat ik aan wil houden. De afgelopen tijd ben ik zelf groot fan geworden van dit platform als onderdeel van mijn blog en ik ga je vertellen waarom.
E-mail is persoonlijk
Ik lees mijn blogs altijd een paar keer door voordat ik ze online zet. Niet alleen om ze op spelling te controleren, maar ook om te kijken of ik nog steeds achter wat ik geschreven heb sta. Is dit wel echt wat ik wil delen? Mijn blog is openbaar en iedereen die wil kan het lezen. Dat is ergens natuurlijk heel leuk en gaaf, maar soms ook wel een beetje heel erg “open”. Mijn blog is niet super persoonlijk en dat is heel bewust, want dat is niets voor mij. Mijn e-mails gaan naar een vaste lijst en hoewel ik natuurlijk niet iedereen ken die op deze lijst staat, is het niet iets wat er altijd is voor iedereen. Je kunt mijn e-mails niet vinden via Google en je kunt er niet via social media op terecht komen.
Hierdoor voelt het als een stuk persoonlijker dan een gewone blogpost. Ik stuur ze direct naar een groep mensen die geïnteresseerd zijn in wat ik te vertellen heb. Er hoeven geen mooie foto’s bij te staan, het hoeft niet SEO geoptimaliseerd te zijn. (Natuurlijk hoeft dat bij een blog ook niet per se, maar ik probeer het vaak wel te doen.) Ik heb nieuws, informatie of iets anders interessants wat ik wil delen en dus deel ik dat.
E-mail is in het moment
Het idee voor een blogpost bedenk ik weken, zo niet maanden voordat ik hem schrijf. Elk idee schrijf ik op en zodra ik daadwerkelijk ga schrijven pak ik die lijst erbij en kies ik er iets van. Misschien maak ik een blogpost van een idee wat ik pasgeleden had (zoals deze!), maar soms baseer ik het ook op een idee wat ik een hele tijd terug bedacht. Na het schrijven ligt het vervolgens vaak nog een tijdje op de plank, wat ook weer van een paar dagen tot een paar weken varieert.
Dan over naar e-mail: meestal bedenk ik “goh, ik moet weer eens een mail sturen, wat zal ik vandaag eens delen?”, óf gaat het van “ik heb nu echt even iets te vertellen dus snel een mail sturen”. Ik schrijf de mail, lees ‘m twee keer over en druk op verzenden. Natuurlijk heb ik daar ook ideeën voor die ik later uitwerk (soms zijn het gewoon mini blogposts die je ontvangt), maar het schrijven zelf gebeurt vaak vlak voor ik ‘m verzend. Ik vertel er graag iets in over wat mij bezig houdt, en dat link ik dan aan het onderwerp van de mail. Zo ontvang je een e-mail over wat er nu bij mij speelt, en niet de meest uitgebreide insights over een onderwerp waar ik al superlang enthousiast over ben.
E-mail is een extra
Mijn blog blijft altijd het “hoofd”platform, e-mail doe ik erbij als extra. Ik wilde nog meer te bieden hebben aan lezers, maar zoals ik laatst ook al uitlegde (in deze blogpost), geen korte blogposts meer delen. Alleen maar dingen waar ik tevreden over ben. Via e-mail deel ik dan extra content, die niet slechter is als blogposts, maar wel vaak iets wat ik daar niet kwijt kan of wil, terwijl ik denk dat mijn lezers er wel iets aan kunnen hebben. Of het is iets waar ik op dat moment mee zit of mij interesseert en ik wil het graag meteen delen, zonder na te denken over foto’s en timing. Op deze manier is e-mail een aanvulling op mijn blog en ik hoop dat iedereen die mijn e-mails ontvangt dat ook zo ziet! Dat is in ieder geval wel het doel ervan. Nog meer waarde voor mijn lezers, jullie helpen nog productiever te worden!
E-mail is sociaal
In tegenstelling tot wat je misschien zou denken, vind ik e-mail júist een enorm goede manier om contact te hebben met mijn lezers! Waar een blogpost openbaar is en je daar misschien liever niet (altijd) een reactie achterlaat, is e-mail privé en kun je reageren wat je maar wilt zonder dat je hoeft na te denken over wie het kan lezen. En waar je na het lezen van een blogpost misschien de pagina sluit en je simpelweg vergeet te reageren, blijft de e-mail in je inbox zodat je er later nog wat mee kunt doen. Daarom is het in sommige gevallen juist het ideale platform om contact te zoeken. Ik probeer dan ook in iedere mail een vraag te verwerken omdat ik daar vaak hele leuke en enthousiaste reacties op krijg. En jullie geven mij ook weer tips en inspiratie! Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar aan alle mail lezers: dankjewel daarvoor!
Volgers via e-mail zijn echte volgers
Als iemand je via e-mail volgt is dat (volgens mij dan hè!) omdat hij of zij echt geïnteresseerd is. Niemand kan zien dat je mijn e-mails krijgt, niemand kan jou hierdoor terug gaan volgen en je e-mailadres linkt niet door naar jouw account waar dan ook. Je meldt je aan omdat je nieuwsgierig of geïnteresseerd bent in wat ik je ga sturen. Dat is waarom ik het zó leuk vind om te zien dat juist die lijst groeit. Ook al kan niemand zien hoe veel mensen er precies op staan of hoe hard het groeit. Ik zeg het ook in mijn mails, maar ik vind het gewoon zo leuk en zo gaaf dat mijn content in je mail mag belanden (want ik weet dat je ongetwijfeld al veel te veel mails krijgt). Voor mij dan ook de uitdaging om de mails ook echt de moeite waard te maken, zodat je je niet na een tijdje afmeldt.
Betekent trouwens niet dat ik bloggen niet meer leuk vind, hoor. Want juist gevonden kunnen worden in Google, een overzicht hebben van alle content die je al gemaakt hebt én een platform hebben waar alles samen komt is wat bloggen zo leuk maakt. Maar e-mail is een goede concurrent!
Ontvang jij mijn e-mails? Herken je je hierin? Ik hoor graag jouw mening!! (Via e-mail reageren mag natuurlijk ook ;-) )
PS Ben je nu nieuwsgierig geworden naar mijn mails? Onder foto vind je een formulier waarmee je je aan kunt melden.
Bewaar dit op Pinterest:
Heb eigenlijk nog nooit nagedacht over een email te sturen op deze manier. Het heeft inderdaad wel wat én het is persoonlijker. Hm, ik zal eens nadenken hierover! Het is wel zo dat ik automatisch al denk: “Zitten mensen wel te wachten op nóg een mail?” Vooral omdat mensen vaak al ondergespamd worden met 100en mailtjes die ze eigenlijk niet willen. Ik ben zelf een beetje mailtjes-moe ofzo, haha (als het om ontvangen gaat). Dat komt dus puur door al die stomme reclame enzovoorts. Maar maybe schrijf ik mij nog wel in voor jouw blogmail! Wie weet vind ik het toch wel leuk om te ontvangen. :)
Zo, lekker random reactie is dit geworden haha. :’)
Ja dat is lastig! Ik vind het zelf leuk als ik er óf nieuwsgierig naar ben (bijv. kijkje achter de schermen) óf als het waarde heeft, dus als ik er iets aan heb. En ik hoop dat anderen dat ook vinden haha, dus dat probeer ik dan ook afwisselend te doen met mijn mails zeg maar :-).
Je hebt me nieuwsgierig gemaakt en overtuigd om me in te schrijven! Ben benieuwd!
Leuk!! Ik hoop dat je het leuk vindt en gaat vinden :-)!
Ik vind jouw mails heel erg leuk om te lezen! En dat zet me dan ook aan het denken of ik niet zelf óók een mailing wil doen met m’n blog. Maar mijn vraag is dan: wat zet ik er dan in hemelsnaam in? En inderdaad: zitten mensen wel te wachten op nóg een mail; dat is best moeilijk inschatten.
Ah yes wat leuk om te horen!! Maar ja inderdaad een onderwerp bepalen blijft lastig, daar ben ik laatst ook even voor gaan zitten. En het scheelt dat mijn blog nu best specifiek is, waardoor mensen die zich inschrijven als het goed is geïnteresseerd zijn in productiviteit en alles wat daar omheen hangt bijvoorbeeld! :-)
Wat handig en persoonlijk ik gebruik mijn mail echt de hele dag door.. dat wel! liefs
Ik vind jouw emails altijd superleuk! Zelf investeer ik er niet zoveel in, ik zie het vooral als een fijn communicatiemiddel en als iets wat ik goed moet bijhouden.
Jeej zo leuk om te horen!! En dat wat jij zegt doe ik inderdaad ook hoor. En bijhouden is wel cruciaal ja.
Oeh dit kinkt wel heel bijzonder!
Je hebt me wel weten te overtuigen waarom e-mail handig is. Ik vind e-mail als platform zelf wel fijn, maar meer voor persoonlijke dingen die gericht zijn aan één persoon. Ik snap wat je bedoelt: e-mail biedt inderdaad meer privacy, maar ik zou zelf snel het idee hebben dat ik mensen lastig van met wéér een e-mail.
En zelf zou ik de dingen die ik niet op mijn blog wil zeggen, óók niet in een e-mail schrijven omdat die gewoon privé, van mij alleen, zijn.
maar, ik vind het wel een superleuk idee van je!
Ja ik snap je wel. Ik bedenk me ook elke keer: oké zouden mensen dit leuk of interessant vinden om te lezen en zou ik dit zelf willen lezen. Dat weet je natuurlijk nooit helemaal zeker maar ik probeer er wel altijd over na te denken! En ik snap wel dat je wat je niet op je blog zegt ook niet in een e-mail wilt zeggen, vooral omdat je al persoonlijk blogt! Mijn blog is denk ik iets minder persoonlijk en daarom heb ik het idee dat ik daar niet alles kwijt kan. Maar sommige dingen die ik mail zou ik ook weer juist wel op mijn blog kunnen zetten, maar dat doe ik niet zodat je als mail ontvanger een extraatje hebt zeg maar :-).
Ik heb me hier wel eens over ingelezen maar ik ben toch tot de conclusie gekomen dat het niet echt bij mijn blog past… mijn blog is al heel persoonlijks en ik heb niet echt een specifiek onderwerp/een niche en kan dus ook niet echt potentiële toekomstige klanten verzamelen of zo. Met mijn blog zoals hij nu is in ieder geval niet, misschien begin ik óóit nog een keer iets anders/iets ernaast en dan is mail misschien wel handig. Het klinkt wel heel leuk, zeker ook omdat mensen blijkbaar antwoorden doorsturen!
Ik wil misschien wel eens zoiets doen voor vrienden/familie die niet zo veel met sociale media doen als ik in Canada ben. Ik kan ze natuurlijk ook gewoon laten abonneren op nieuwe blogposts maar ik vind het wel leuk om er dan nog iets bij te schrijven, of zo. Alleen als ik eenmaal weer terug ben heb ik niets aan die lijst, want het is niet helemaal mijn doelgroep verder haha.
Ja ik denk inderdaad dat het ook lastiger is als je al persoonlijk blogt… Ik denk dat mijn blog wat minder persoonlijk is en daarom heb ik het idee hier niet alles kwijt te kunnen/willen en in de mail wel. Of gewoon andere dingen zeg maar als je snapt wat ik bedoel! En wat betreft Canada snap ik wel, tenminste ik kan me voorstellen dat er dingen zijn die je niet per se op je blog wilt delen maar wel met je vrienden en familie, of juist dat je meer met hen wilt delen etc.!
Vroeger schreef ‘k met een vriendin, maar later mailden wel elkander met onze verhalen. Onze vriendschap is na een tijd verkeerd gelopen, waardoor ‘k zo’n mails niet meer verstuur. ‘k Bekijk m’n mail nog steeds elke dag, maar zo’n dergelijke mails ontvang ‘k amper nog. Ik heb er helaas geen tijd meer voor ook..