We stonden vroeg op, want we hadden een tour door het Capitool, het gebouw waarin het Amerikaanse Congress gevestigd is. Het Congress bestaat uit het senaat (Senate) en het huis van afgevaardigden (House of Representatives). De tour was gratis, maar je moest wel ruim van tevoren reserveren. We hadden vroeg gereserveerd omdat er naast het Capitool nog heel veel meer te zien is in Washington DC!
Het Capitool kom je niet zomaar binnen. Zelfs ‘s ochtends om half 9 stond er al een lange rij en daarna wachtte ons een strenge veiligheidscontrole. Geen puntige voorwerpen, geen vloeistoffen, geen eten… Eigenlijk mocht er bijna niets mee naar binnen. Eenmaal binnen kwamen we in deze hal aan.
De tour begon bij het gaafste deel van het Capitool, de Rotunda, waarvan het plafond helaas in de steigers stond. Hier sta je dus recht onder de koepel van het Capitool.
In de Rotunda hingen allerlei schilderijen met daarop gebeurtenissen uit de Amerikaanse geschiedenis.
Op de rand van de koepel zie je een gebeeldhouwde band (?). De gids vertelde dat toen deze is gemaakt, bij de bouw van het Capitool in 1800, er gebeurtenissen op zijn geplaatst waarvan men dacht dat deze belangrijk waren in de toen nog enorm korte geschiedenis van de Verenigde Staten van nog geen 150 jaar. Sommige gebeurtenissen die hierop staan heeft men vandaag nauwelijks meer weet van…
Door naar de volgende ruimte, de National Statuary Hall. In deze zaal staan beelden van belangrijke personen uit de Amerikaanse geschiedenis. Vroeger zat hier het Huis van Afgevaardigden.
De gids vertelde dat de ruimte door zijn aparte, halfronde vorm een bijzondere kwaliteit heeft. Het is enorm gehorig. Wij moesten aan de ene kant van de zaal gaan staan en de gids ging op een bepaalde plaats aan de andere kant van de zaal staan. Er waren tegelijkertijd ook nog andere groepen in deze zaal, maar we konden elk woord van wat de gids fluisterde verstaan. Bizar! En niet heel handig destijds, want wat aan de ene kant van de zaal gefluisterd werd kon men aan de andere kant horen.
We gingen verder naar de Crypte, een ruimte recht onder de Rotunda. Ook hier stonden weer volop beelden. Onder de Crypte bevindt zich het graf van president Washington, de eerste president van de Verenigde Staten.
De crypte was de laatste ruimte die we in de tour bezochten. Daarna mochten we nog verder kijken in de openbare ruimtes van het Capitool. Zo konden we bij een balie een bezoekerspas aanvragen om naar het House of Representatives of het Senate te gaan als er een zitting was.
Het House of Representatives begon net aan een zitting, dus we vroegen een pas aan, en na nog een security check en het afgeven van alle elektronische spullen die we bij hadden (en zelfs paraplu’s) mochten we naar binnen. Daar was een zitting al bezig en ontstond er net een discussie waarbij een lid geïrriteerd wegliep. Na een kwartier hadden we het wel gezien, want het ging over een niet te volgen onderwerp. Toch gaaf om eens te zien hoor, dus zeker heen gaan mocht je hier ooit komen!
Via een ondergrondse gang konden we van het Capitool naar de Library of Congress. Hierdoor hoefden we niet opnieuw door een veiligheidscontrole.
Naast de British Library is deze bibliotheek de grootste van Amerika en bestaat hij uit drie gebouwen.
Dit was de bekendste ruimte, de leeszaal.
We gingen naar buiten. De buitengevel van het Library of Congress is dit dus!
We liepen verder langs de Supreme Court, het Amerikaanse hooggerechtshof. Helaas begon het te regenen, dus we gingen op zoek naar een schuilplaats.
Geen Starbucks in de buurt, maar wel een ander koffietentje waar ik een ijskoffie dronk en deze enorme koek at. Ik hou van Amerikaanse chocolate chip cookies, vooral van die grote, waarvan het deeg nog een beetje zacht is aan de binnenkant. Guilty pleasure!
Het ging minder hard regenen we liepen naar de andere kant van het Capitool. Hier zie je pas goed wat een enorm gebouw het eigenlijk is!
En als je je dan omdraaide zag je dit. Uitzicht op The Mall, de benaming van de enorme groene strook richting en achter het Washington Monument. Achter het Washington Monument zie je een stukje van het Lincoln Memorial, en als je rechts zou gaan bij het Washington Monument, kom je bij het Witte Huis uit.
We liepen langs The Mall in de richting van het Washington Monument. Aan die strook liggen heel veel musea, waarvan velen ook nog eens gratis te bezoeken zijn.
Zo bezochten we de National Gallery of Art, met klassieke kunst, ook van Nederlandse kunstenaars. Altijd gaaf om aan de andere kant van de wereld te zien.
Voorkant van de National Gallery.
Steeds dichterbij het Washington Monument…
En steeds verder weg van het Capitool.
We gingen naar een ander museum, het Air and Space Museum. De naam zegt het al, alles draait er om lucht- en ruimtevaart.
Dit was het eerste vliegtuig waarmee ooit gevlogen is. Of het de echte of een replica is weet ik niet, maar kijk even goed en je ziet er een pop in liggen. Zo hebben mensen gevlogen, bizar toch!
En zo vlogen ze een jaar of vijftig terug gok ik. Kijk hoeveel ruimte en wat fijn mensen zitten.
We aten bij de McDonalds in dit museum (!). The Mall en omstreken was prachtig, maar veel restaurants en cafés waren er niet te bekennen, dus met honger en bij gebrek aan beter werd dat onze lunch.
Weer terug op The Mall.
Naar een volgend museum, het National Museum of Natural History.
Hier hebben we echt maar kort doorheen gewandeld en we hebben ook niet heel veel spannends gezien.
Ik had gehoopt op een heel groot dinosaurusskelet, dat vind ik heel gaaf, maar die hadden ze helaas niet. Dit was wat er het meest bij in de buurt kwam…
Nu kwamen we uit bij de National Archives. In dit gebouw liggen belangrijke documenten als de Onafhankelijkheidsverklaring, de Amerikaanse Grondwet en de Magna Carta opgeslagen.
Het Capitool zie je vanuit heel Washington! Er zijn dan ook veel wegen die richting het Capitool wijzen.
Vlakbij de National Archives lag het US Navy Memorial. Dit bestond uit een in de stoep gemaakte kaart van de wereld (spot je Nederland?!)…
… en panelen met marinetaferelen.
Daarnaast lag het hoofdkantoor van de FBI, de J. Edgar Hoover Building.
Toch een beetje een sober gebouw, vind je niet?
Een eindje verderop lag het meest bekende huis ter wereld: het Witte Huis!
We waren aan het kijken of meneer Obama toevallig net het balkon op kwam (I wish…) toen we opeens mensen naar buiten zagen lopen. ZOU HIJ ERTUSSEN LOPEN? Snel foto’s maken met de camera helemaal ingezoomd, maar helaas, na dertig foto’s moesten we concluderen: hij liep er echt niet tussen. Achteraf bleek dat er vlak voordat wij er waren een persconferentie was geweest en dit was dus waarschijnlijk pers die het huis verliet.
Vanuit het Witte Huis liepen we vervolgens weer The Mall op, nu echt naar het Washington Monument.
Vergelijk even die mensen met de voet van het monument. Het was echt enorm. Het is dan ook grootste obelisk ter wereld!
Het Washington Monument is trouwens net als het Capitool te bezoeken, als je dit maar van tevoren boekt. Bovenin zitten ramen waar vanuit je volgens mij een heel gaaf uitzicht hebt. Helaas waren wij te laat en zat alles op deze dag al vol. Boek dus op tijd ;-)
We liepen naar het Tidal Basin, een enorm meer waaromheen een heleboel monumenten staan. We begonnen aan de lange wandeling rondom het meer.
Het Washington Monument was weer ver weg… Blijft een beetje een leidraad door deze dag, niet? ;-)
Dit was het Thomas Jefferson Memorial, een eerbetoon aan de derde president van de Verenigde Staten die onder andere een belangrijke bijdrage leverde aan de Onafhankelijkheidsverklaring.
Mooi gebouw!
Bereid je maar voor, nu volgen heel veel memorials. Dit was het George Mason Memorial. Meneer Mason was één van de “Founding Fathers” van de Verenigde Staten.
Dit was een stuk van het enorm grote Franklin D. Roosevelt Memorial. Roosevelt wordt de populairste president ooit genoemd. Hij regeerde over de Verenigde Staten tussen 1933 en 1945. Op de muren staan uitspraken van de president.
Mooie tekst!
Eleanor Roosevelt, vrouw van. Eleanor was mensenrechtenactiviste en speelde een belangrijke rol in het opstellen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
En Franklin D. Roosevelt. Hij was en zal altijd de langstzittende Amerikaanse president zijn. Hij werd vier keer gekozen waar dat nu nog maar maximaal twee keer kan.
Dit was het Martin Luther King monument, voor een man die jullie waarschijnlijk (hopelijk!) allemaal kennen van zijn “I Have A Dream”-speech. En zo niet, schaam je en ga hem snel luisteren ;-).
Martin Luther King was lid van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging en sprak zich uit tegen de rassenscheiding in de Verenigde Staten. Zijn befaamde speech leverde hem de Nobelprijs voor de Vrede op.
Spreuk bij het Korean War Veterans Memorial.
Met dit monument wordt de Koreaoorlog herdacht, die van 1950 tot 1953 plaatsvond.
Dit is een van de meest bekende monumenten in Washington DC. Het komt terug in veel films en staat recht tegenover het Capitool: het Lincoln Memorial. President Lincoln kwam op voor gelijkheid en broederschap, en was onder andere tegen slavernij. Niet voor niets worden hier protesten tegen onrecht gehouden en hield ook Martin Luther King hier zijn “I Have A Dream”-speech.
Uitzicht over The Mall, met dit keer het Capitool op de achtergrond.
In het memorial staat een enorm beeld van president Lincoln.
Het Vietnam Veteran’s Memorial, bestaande uit zwart granieten muren met daarop de namen van alle 60.000 overleden en vermist geraakte mannen en vrouwen in de oorlog met Vietnam.
De Vietnamoorlog vond niet heel lang geleden plaats, waardoor nabestaanden nog steeds regelmatig naar deze plek komen.
Er komen nog steeds namen bij, van mensen die nu overlijden aan de gevolgen van de Vietnamoorlog.
Langs het water liepen we weer richting het midden van The Mall.
Dit is het National World War II Memorial. Een eerbetoon aan iedereen die voor het Amerikaanse leger gediend heeft in de Tweede Wereldoorlog.
Na dit alles waren we kapot van het vele wandelen en de vele indrukken. Washington DC is enorm groot en staat vol met bekende, belangrijke en interessante plaatsen en gebouwen. Maar voor ons was het genoeg geweest voor vandaag!
Zoekend naar eten kwamen we bij Così uit, een leuk tentje met brood, salades en soepen op de kaart. Prima voor een simpel en gezond diner! Deze salade was trouwens zo geslaagd, dat ik hem zelf al eens heb nagemaakt. Dat recept vind je hier!
Nadat we uitgegeten waren gingen we terug richting het hotel. Inmiddels waren we daar een flink eind van verwijderd, en dus namen we de metro terug. Het was even zoeken wat voor kaartje we moesten hebben, maar een hele aardige medewerker hielp ons daarbij. En ze vond het zo leuk dat we uit Nederland kwamen, want ze had nog nooit iemand uit Nederland ontmoet!
Het metrostelsel in Washington DC is trouwens met stip het mooiste wat ik ooit heb gezien. In het gehele stelsel zag het plafond er zo uit als op bovenstaande foto. Hoe gaaf!